Die ochtend in de badkamer denk ik aan Haiko. Ik bedenk me dat ik zijn boxershorts en sokken in zijn deel van ons ondergoed-kastje onaangeroerd heb gelaten sinds zijn laatste verblijf bij mij en besluit om uit pure weemoed en nostalgie een kijkje te nemen.

En dan vind ik helemaal onderaan een stapeltje boxershorts zijn iconische Hippo-moesjken.

Zij moesjken begot, ik was er niet goed van en ben moeten gaan zitten om mijn ademhaling onder controle te krijgen. 

Zijn hipster-moesjken zonder het ervoor te doen. Ergens in Oudenaarde bij de ouders van Hanne op de kop getikt vermoed ik en maanden op zijn bol gestaan. Het moesjken in combi met sportsokken opgetrokken tot onder zijn oksels, korte broek en skate t-shirt. Clownesk en tegelijk übercool. Zo Haiko, zo mijn oudste zoon...

 

Ik bewaar dit relikwie alsof het de kroonjuwelen van de Queen zijn.